Poëzieweek
Op de radio (was het in De Taalstaat?) hoorde ik een paar dagen geleden het gedicht ‘Vreemdeling’ van Paul Rodenko. Het raakte me zo dat ik mezelf een bundel van hem beloofde. En ik verheugde me op het poëzieweekgeschenk van Tom Lanoye.
Dus toog ik vanmiddag vol blijde verwachting met mijn rugzakje naar de plaatselijke boekhandel. Poëzieweek, dus er was vast een hele tafel opgetuigd met mooie bundels. Ik slenterde langs de Top-10, langs Actueel en nog het een en ander. Achter in de winkel aangeland had ik de poëzietafel nog steeds niet ontdekt. Had ik iets gemist? Terug naar voren – nee, geen tafel met gedichten. In de kasten dan? Zoekend gleden mijn ogen langs de bordjes erboven: Koken, Reizen, Psychologie, Literatuur. Géén Poëzie. In één van de Literatuurkasten dan? Na de z ontwaarde ik aan het begin van een plank een onopvallend tussenzetbordje: Poëzie. Yes! De voorraad begon met J.C. Bloem – om al aan het eind van diezelfde plank te eindigen met twee dikke delen Willem Wilmink. Daaronder nog een centimeter of vijftien met dunne bundeltjes van Toon Tellegen. Dat was het.
Wat een armzaligheid. De miezer buiten maakte me niet vrolijker. Mijn lege rugzak hupte op en neer, zuchtend strelend langs mijn jas.